ریحانه موسوی | شهرآرانیوز؛ دهمین جلسه اکران و بررسی فیلم کوتاه انجمن سینمای جوانان مشهد عصر شنبه با اکران و نقد و بررسی فیلم کوتاه «کمد» در پردیس سینمایی مهر کوهسنگی برگزار شد. در این نشست داوود رحمانی و رضاعربشاهی فیلم سازان این اثر، سید محمد مداح حسینی رئیس انجمن سینمای جوانان مشهد و داوود نجف زاده دبیر نشست حضور داشتند. این فیلم کشف و شهود کودک را نسبت به بحران هویت خود نشان میدهد.
داوود رحمانی، فیلم بردار و کارگردان فیلم «کمد»، گفت: تجربه کار مشترک داشتهام و عقیده دارم این نوع همکاری، به گونهای کمبودهایی را پر میکند. ما همیشه در حال یادآوری کردن به یکدیگر هستیم و چالشها را در کنار یکدیگر بیشتر درک میکنیم. به همین دلیل من هیچ وقت از کار مشترک فرار نمیکنم و آن را دوست دارم. اما بالاخره تضادهایی در سلیقهها نیز وجود دارد که با تعامل در کنار یکدیگر میتوان کارهایی انجام داد.
وی درباره داستان فیلم بیان کرد: در فیلم «کمد» بچهای را به تصویر کشیدهایم که ناخنهای خود را لاک میزند و واکنش سایرین را به همراه دارد؛ ما کاری با این مسئله نداریم که این پسربچه ترنس است یا قرار است ترنس شود.
رحمانی افزود: ما باید با نگاه بازتری به جامعه بنگریم. جامعهای که در حال خارج شدن از کلیشههاست. یکی از کلیشههایی که ما ساختهایم این است، «مرد گریه نمیکند» درصورتی که ممکن است یک مرد بیشتر از یک زن گریه کند.
رضا عربشاهی دیگر کارگردان فیلم «کمد» درباره همکاری با داوود رحمانی بیان کرد: اگر او را صرفا به عنوان فیلم بردار پشت دوربین میدیدیم، این فیلم با چنین قدرتی ساخته نمیشد؛ سال هاست با کودک ونوجوان کار میکنم، اما باوجوداینکه فقط یک بازیگر در فیلم ما بازی میکرد، چالش زیادی داشتم و اگر رحمانی نبود، نمیتوانستیم از آن چالشها رد شویم، زیرا کارکردن با کودک نابازیگر، بسیار سخت است و فکر میکنم ترکیب حضور ما به کمک کار آمد.
وی انتخاب درست پلان ها، زوایای دوربین، حرکت دوربین و ارتباط با بازیگر را از ویژگیهای فیلم دانست و گفت: تولید فیلم برای گرفتن جایزه در جشنوارهها نگاه غلطی است، ما باید فیلم را برای خود فیلم بسازیم و جشنواره مهم نیست. فکر میکنم اینکه به یک فیلم ساز بگوییم تو این فیلم را برای جشنواره ساختی نوعی انگ است، او فیلم را برای خودش، برای نگاه و حرفی که میخواهد به وسیله آن بزند، ساخته است.
سید محمد مداح حسینی، رئیس انجمن سینمای جوانان مشهد نیز در این نشست بیان کرد: جذابیت این فیلم این بود که شخصیت اصلی آن یعنی «سینا»، در حد یک اثر کوتاه به ما معرفی شد. رخدادی که در آن داریم، میبینیم رخداد فیلم کوتاه است و در مقطعی ما را با یک شگفتی روبه رو کرده و سپس از آن دور میکند.
وی ادامه داد: عنوان فیلم «کمد» که فضای بسته و محصورشدن را در ذهن متبادر میکند، بسیار با زمینه مضمونی فیلم عجین شده است. ما وارد جهان و محیطی میشویم که سال هاست بین فیزیولوژیستها و روان شناسان این دعوای عجیب وجود دارد تا بفهمیم بالاخره جنسیت محصول ژنتیک است یا تربیت؟ آزمایشهای عجیب وغریبی نیز در این زمینه انجام شده است. اخراجی که پسر به دلیل واکنش، نوع پوشش و نوع رفتار متفاوتش برایش اتفاق میافتد، او را به یک محیط بسته میبرد.
این منتقد سینما افزود: نوری که از بیرون به او میتابد و ترس او با محیط بیرون و پناه بردن به محیط بسته، بسیار میتواند ما را با یک استعاره از روحیات او روبه رو کند. یکی از نکات جذاب روایی فیلم این است که ما معلم، ناظم، مادر و سایر نقشهای فیلم را نمیبینیم، اما تأثیر آنها بر جهان این پسر وجود دارد. یکی از بخشهایی که به فیلم آسیب میزند، همین صداها بوده است.